| Satijnvezelkop | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Witte satijnvezelkop | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
|
Inocybe geophylla (Pers.) P.Kumm. (1871) | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| onderkant | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De witte satijnvezelkop (Inocybe geophylla) is een giftige paddenstoel uit de familie Inocybaceae. Hij groeit vrijwel altijd in groepen op vochtige naald- of loofbosgronden. Hij is soms ook te vinden langs wegen, op de heide en in de duinen. De paddenstoel wordt in de zomer en in de herfst gevonden. De paddenstoel heeft een witte of lichtviolette kleur.
Kenmerken
- hoed
De hoed heeft een diameter van 1 tot 5 cm. Het groeit eerst in een kegelvorm maar spreidt zich later uit en wordt dan bultig. De randen zijn vaak gespleten. Het oppervlak is wit of gebroken wit en vezelachtig zijdeachtig.
- steel
De dunne steel is 1 tot 6 centimeter hoog en 3 tot 6 millimeter dik. Het heeft dezelfde kleur als de hoed. De cortina laat geen ring achter.
- lamellen
De dicht opeengepakte lamellen zitten vast aan de steel of bijna los en zijn crèmekleurig als ze jong zijn voordat ze donker worden tot een bruinachtige, gelijknamige aardekleur met de rijpende sporen. De randen zijn bolvormig en blijven witachtig
- geur en smaak
De paddenstoel heeft een muffe geur. De vage geur is vergeleken met meel of vochtige aarde of zelfs beschreven als spermatisch. Het vlees smaakt scherp.
- sporen
De sporenprint is okerbruin. De ellipsvormige tot amandelvormige sporen zijn glad en meten ongeveer 7,5 tot 10 bij 4,5 tot 6 micron. Er zijn talrijke kristaldragende (metuloïde), halflange gezwollen en aan het einde afgeknotte cystidia met een afmeting 70 x 20 micrometer aanwezig.
Voorkomen
Inocybe geophylla komt algemeen voor en is wijdverbreid in Europa en Noord-Amerika. In het westen van Noord-Amerika wordt hij gevonden onder levende eik, den en douglas. In Nederland komt hij zeer algemeen voor. Hij staat niet op de rode lijst en is niet bedreigd.
Foto's
Sporen
| Bronnen, noten en/of referenties |