Vinylfluoride

Vinylfluoride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van vinylfluoride
Algemeen
Molecuulformule	C2H3F
IUPAC-naam	fluoretheen
Andere namen	vinylfluoride, fluorethyleen, ethenylfluoride
Molmassa	46,04 g/mol
SMILES	C=CF
CAS-nummer	75-02-5
Beschrijving	Kleurloos gas met etherische geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H220 - H280 - H341 - H350 - H336 - H371
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	geen
Carcinogeen	ja
VN-nummer	1860
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	gasvormig
Kleur	kleurloos
Dichtheid	0,636 g/cm³
Smeltpunt	−160,5 °C
Kookpunt	−72,2 °C
Zelfontbrandings- temperatuur	385 °C
Dampdruk	25.500.000 Pa
Slecht oplosbaar in	water
Geometrie en kristalstructuur
Dipoolmoment	1,4 D
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Vinylfluoride is een organisch halogenide met als brutoformule C₂H₃F. Het is een extreem ontvlambaar kleurloos vloeibaar gas (samengeperst) met een etherische geur. Het werd voor het eerst bereid in 1901 door de Belgische chemicus Frédéric Swarts, door middel van een reactie van zink met 1,1-difluor-2-broomethaan. Tegenwoordig wordt de stof anders bereid.

De stof wordt in de chemische sector veel aangewend bij organische synthese.

Synthese

Vinylfluoride wordt bereid door ethyn en waterstoffluoride te laten reageren met elkaar:

${\displaystyle {\ce {C2H2 + HF -> C2H3F}}}$

Toepassingen

Vinylfluoride is de primaire component in de productie van polyvinylfluoride. Het wordt ook aangewend als koelmiddel.

Toxicologie en veiligheid

Vinylfluoride kan spontaan polymeriseren en is carcinogeen. De stof ontleedt bij verhitting en bij verbranding, met vorming van giftige gassen (waterstoffluoride).

Externe links

•  International Chemical Safety Card van vinylfluoride
• (en) Gegevens van vinylfluoride in de GESTIS-stoffendatabank van het IFA