| Vermiljoenhoutzwam | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Pycnoporus cinnabarinus | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
|
Pycnoporus cinnabarinus (Jacq.) P. Karst. (1881) | |||||||||||||
| |||||||||||||
| poriën | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Vermiljoenhoutzwam op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De vermiljoenhoutzwam (Pycnoporus cinnabarinus) is een schimmel in de familie Polyporaceae. Hij leeft saprotroof op stammen, takken en stronken van loofbomen, voornamelijk op goed verlichte plaatsen. Hij geeft de voorkeur aan vochtige plaatsen, daarom komt hij vaker voor in oeverbossen aan de rivier op elzen, wilgen en berken, maar groeit ook op andere soorten loofbomen. Hij is een eenjarige houtpaddenstoel die in de winter afsterft. Zijn vruchtlichaam is een feloranje. Hij is oneetbaar. Hij produceert kaneelzuur om zichzelf tegen bacteriën te beschermen.
Kenmerken
- Vruchtlichamen
De vermiljoenhoutzwam is 2–10 cm in diameter en tot 6 cm consolevormig. Het vruchtlichaam heeft een dikte van 1-2 cm. Het oppervlak is onregelmatig en fluwelig. De kleur is meestal opvallend vermiljoenrood en de groeirand meer oranje. Ook oranje exemplaren kunnen voorkomen. Met kaliloog wordt het vlees zwart. De vruchtlichamen zijn onduidelijk concentrisch en hebben een licht golvende gebogen rand. Hij is niet brandbaar.
- Poriën
De hoekige en langwerpige poriën zijn labyrintisch en relatief fijn (2 a 3 per mm). Het vlees is taai, leerachtig hard, kurkachtig en oranjerood van kleur.
- Geur en smaak
Geur en smaak zijn onopvallend.
- Sporen
De sporenprint is wit. De sporen inamyloïde, cilindrisch of elliptisch, glad en kleurloos, J- en meten 4–5,5× 2–2,5 μm. De basidia meten 10-15 x 4-5 μm en hebben vier sterigmata. Het heeft een trimitisch hyfensysteem.
Voorkomen
Met uitzondering van Afrika en Antarctica, komt hij op alle continenten voor, inclusief enkele eilanden - Hawaï, Madagaskar en Nieuw-Zeeland. Het grootste aantal waarnemingen komen uit Noord-Amerika, Europa en Australië. Hij wordt zelden gevonden in Zuid-Amerika en Zuid-Azië (India).
In Europa heeft de soort zich verspreid van Spanje en Italië tot 71 graden noorderbreedte en tot aan de Oeral. Naast de Atlantische Oceaan is hij vrij zeldzaam. Hij is vrijwel afwezig in Frankrijk, Nederland en Ierland. Ook is hij zeldzaam in het oosten van Groot-Brittannië en Denemarken.
In Nederland komt hij algemeen voor. Hij is niet bedreigd en staat niet op de rode lijst.
De aantallen vermiljoenhoutzwam fluctueerde sterk in het verleden. De oorzaken hiervan zijn niet helemaal duidelijk. Nadat hij in de eerste helft van de 19e eeuw blijkbaar frequent en wijdverbreid was, nam hij sterk af tot ongeveer 1960, om daarna weer uit te breiden.
Bronnen, noten en/of referenties
|