10-8-6-4-3-5-7-9-11-21(45-32- 30(39)28(34)29(38)19(2)44-32)15- 25-27(31(40)41)22(36)17-33(42,47- 25)16-20(35)14-24-23(46-24)12- 13-26(37)43-18/h3-9,11-13,18- 25,27-30,32,35-36,38-39,42H,10, 14-17,34H2,1-2H3,(H,40,41)/b4- 3+,7-5+,8-6-,11-9+,13-12-/t18u, 19u,20u,21u,22u,23u,24u,25u,27u,

28u,29-,30u,32+,33?/m1/s1/f/h40H

CAS-nummer

7681-93-8

EG-nummer

231-683-5

PubChem

6433509

LD₅₀ (ratten)

(oraal) 2700-4700 mg/kg

LD₅₀ (konijnen)

(oraal) 1400 mg/kg

LD₅₀ (muizen)

(oraal) 1500-2500 mg/kg

Nutritionele eigenschappen

ADI

0,3 mg/kg lichaamsgewicht

Type additief

conserveermiddel (antimycoticum) in kaascoatings

E-nummer

E235

Portaal

Scheikunde

Natamycine of pimaricin wordt toegepast als schimmeldodend middel. De meest voorkomende toepassing is in kaascoatings en vleesproducten. Het middel wordt ook toegepast in geneesmiddelen om schimmelinfecties te bestrijden. De bacterie Streptomyces natalensis die natamycine produceert is oorspronkelijk aangetroffen in Natal, Zuid-Afrika. De stof draagt het E-nummer E235.

Natamycine werd in 1955 ontdekt door medewerker van de Koninklijke Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek Jacques Waisvisz, en goedgekeurd voor medisch gebruik in de Verenigde Staten in 1978.

Sinds 2012 is de dodende werking van natamycine pas doorgrond. Het doodt schimmels niet door de celwand lek te prikken, maar door de toevoer van voedingstoffen te stoppen. De transporteiwitten van de schimmel worden volledig platgelegd door de binding aan het ergosterol in het celmembraan.

Bronnen, noten en/of referenties