| Kleine aardappelbovist | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
|
Scleroderma areolatum Ehrenb. (1818) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kleine aardappelbovist (Scleroderma areolatum) is een schimmel behorend tot de familie Sclerodermataceae. Hij groeit op voedselrijke zandgrond bij loofbomen (eik), maar verdraagt ook kalkbodems. De soort komt zeer algemeen voor in onder meer plantsoenen en tuinen.
Kenmerken
- Vruchtlichaam
Het vruchtlichaam is onregelmatig bol- tot knolvormig en heeft een diameter van 1 tot 4 cm (soms worden exemplaren gevonden van 7 cm). De buitenzijde is voorzien van vlakke, donkere schubben met daaromheen gele ringetjes op een bruingele ondergrond, waardoor een luipaardachtig patroon ontstaat. De buitenwand is dun (1 mm), maar relatief stevig en kan indeuken zonder scheuren. De huid kleurt rood bij krabben (mits vers). Bij het doorsnijden kleurt het vlees vooral aan de basis rood. Na lage nachttemperaturen verdwijnt dit determinatiekenmerk. Het inwendige is bij jonge exemplaren wittig en compact, maar naarmate ze ouder worden wordt dit donker grijsbruin en poederig. Regelmatig scheurt het vruchtlichaam aan de bovenkant open, maar deze opening blijft meestal klein.
- Steel
Het vruchtlichaam staat op een korte steel (1-2 cm) met enkele witte strengen aan de basis.
- Sporen
De sporen zitten in het vruchtlichaam en zijn zwart van kleur.
- Geur
De geur is onaangenaam, rubberachtig.
Voorkomen
De soort komt in Nederland algemeen tot vrij algemeen voor. Hij groeit door het hele land in de maanden juli t/m oktober.
Eetbaarheid
Deze bovist is giftig. Het eten ervan leidt tot braken en diarree. Ook behoort flauwvallen tot de mogelijkheden bij grotere hoeveelheden.
Foto's
sporen
open exemplaren
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|