| Geurende vezelkop | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Inosperma bongardii | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
|
Inosperma bongardii (Weinm.) Matheny & Esteve-Rav. (2019) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Geurende vezelkop (Inosperma bongardii) is een schimmel uit de familie Inocybaceae. Vruchtlichamen groeien op de grond, vaak in kleigronden en meestal bij loofbomen. Men vermoedt dat de vruchtlichamen giftig zijn, omdat ze muscarine bevatten.
Kenmerken
- Hoed
De hoed heeft een diameter tot 10 cm. Het hoedoppervlak is glad en schilverig. De hoedkleur is variabel, lichtbruin, zilvergrijs, enz met donkere aangrenzende schubben op een lichtere achtergrond.
- Vlees
Het vlees wordt direct rood na aanraking.
- Geur
De schimmel heeft een sterke zoetige fruitige geur.
- Sporen
De sporen zijn glad en relatief groot (tot ca. 15 µm). Cheilocystidia zijn clavaat, vaak golvend en meten tot ongeveer 70 micron.
Voorkomen
De geurende vezelkop komt met name voor in Europa. In Nederland is hij vrij zeldzaam. Het staat op de rode lijst in de categorie 'bedreigd'.
Taxonomie
Het werd oorspronkelijk beschreven als een soort in Agaricus door de Duitse botanicus Johann Anton Weinmann in 1836. Lucien Quélet bracht het in 1872 over naar het geslacht Inocybe. Een multigene fylogenetische studie uit 2019 door Matheny en collega's vond dat I. bongardii en zijn verwanten in het ondergeslacht Inosperma slechts in de verte verwant waren aan de andere leden van het geslacht Inocybe. Inosperma werd verheven tot genusrang en de soort werd Inosperma bongardii.
|
Bronnen, noten en/of referenties
|