Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
Geelbruine spleetvezelkop
Geelbruine spleetvezelkop | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Geelbruine spleetvezelkop | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Inocybe rimosa (Bull.) P. Kumm. (1871) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
|
Geelbruine spleetvezelkop (Inocybe rimosa) is een schimmel behorend tot de familie Inocybaceae. Hij groeit loofbomen, soms bij naaldbomen in lanen en parken of in bossen en struwelen op voedselrijke bodem. Ook komt hij voor langs boswegen, in parken, tuinen. Hij geeft de voorkeur aan kleigrond en alkalische gronden. Het verschijnt van de vroege zomer tot de late herfst.
Kenmerken
- Hoed
De hoed is kegel- tot klokvormig met een bultje. Vooral bij jonge exemplaren zijn er voorbijgaande cortina-achtige velumresten aan de rand. Daarnaast is de hoed radiaal gespleten, heeft een diameter van 2 tot 6 centimeter en is zeer variabel. De kleur is strokruk, okerbruin of donkerder bruin.
- Lamellen
De lamellen hebben aanvankelijk een lichte grijstint en verkleuren naarmate ze rijpen naar een vuile olijfbruine kleur. Ze zijn overvol en zijn uitpuilend gegroeid.
- Steel
De steel is 3 tot 7 cm lang en 4 tot 12 mm dik. De steel is witachtig tot bruinachtig van kleur en lichter dan de hoed. Het oppervlak is vezelig-schilferig.
- Vlees
Het vlees is wit.
- Smaak en geur
De smaak is mild tot bitter en de geur is zwak, melig. De paddenstoel is giftig. Het giftige ingrediënt is muscarine, ontdekt in de jaren dertig van de vorige eeuw. Ernstige vergiftiging kan het gevolg zijn van het consumeren van elke hoeveelheid van de paddenstoel.
- Sporen
Het sporenpoeder is bruin. De sporen zijn 10 tot 14 (zelden tot 18) x 6,5 tot 8 micron groot, elliptisch-amandelvormig en glad. De maat varieert enorm. De cheilocystidia zijn clavaat, dunwandig en hebben geen kristallen.
Voorkomen
De geelbruine spleetvezelkop komt voor in Europa, Noord-Amerika, Azië, Australië en Nieuw-Zeeland. Hij is algemeen in Centraal-Europa. Ook in Nederland komt hij algemeen voor. Hij is niet bedreigd en staat niet op de rode lijst.
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties |