Nicolaas Hendrik van Frankrijk, hertog van Orléans (Fontainebleau, 16 april 1607 – Saint-Germain-en-Laye, 17 november 1611), was de tweede zoon en het vierde kind van koning Hendrik IV van Frankrijk en koningin Maria de' Medici. Als een Fils de France droeg hij de titel prins van Frankrijk. Hij was ook een Prins van het Eerste Bloed. Hij was een lid uit het huis Bourbon, dat op dat moment in Frankrijk aan de macht was.
Leven
Nicolaas Hendrik (meestal kortweg Nicolas de France) werd geboren in het Kasteel van Fontainebleau, op 16 april (of volgens sommigen op 13 april) 1607. Er werd gezegd dat Nicolaas zeer geliefd was bij zijn oudere broer, kroonprins Lodewijk en ook bij zijn moeder. Hij kreeg als tweede zoon van de koning de titel hertog van Orléans.
Hij stond bekend als Monsieur d’Orléans of als de Prince sans nom (de prins zonder naam), totdat zijn familie een geschikte naam kon vinden voor hem, hij werd als Nicolaas Hendrik gedoopt. Een jaar na zijn geboorte werd zijn jongere broer geboren; Gaston Jean-Baptiste de France, hertog van Anjou.
Nicolaas stierf op vierjarige leeftijd in het Kasteel van Saint-Germain-en-Laye na een epileptische aanval. De titel hertog van Orléans werd weer ondergebracht bij de titels die werden gedragen door de koning. Later werd de titel doorgegeven aan zijn jongere broer, die hem meerdere jaren overleefde.
Broers en zussen
Nicolaas had één oudere broer en twee oudere zusters:
- Lodewijk van Frankrijk, koning van Frankrijk (1610-1643) trad in het huwelijk met prinses Anna van Oostenrijk.
- Elisabeth van Frankrijk, door haar huwelijk met koning Filips IV van Spanje koningin van Spanje.
- Christina Maria van Frankrijk, dankzij haar huwelijk met hertog Victor Amadeus I van Savoye werd zij hertogin van Savoye.
Nicolaas had ook een jongere broer en een jongere zus:
- Gaston Jean-Baptiste van Frankrijk, hertog van Orléans (1626-1660), trad twee maal in het huwelijk.
- Henriëtta Maria van Frankrijk, door haar huwelijk met koning Karel I werd zij koningin van Engeland.